General Electric çalışanları hiç üşenmediler, İstanbul’dan kalkıp Muğla’ya; Marmaris’e bağlı Turunç beldesine gittiler.

“Canım tatil için üşenilmez ki” demeyin; onlar tatile değil okul onarmaya gittiler.

Onarım masraflarını üstlendikleri gibi inşaata da el attılar, öğretmen-öğrenci-velinin emeğine ortak oldular.

Turunçlu çocukların “Hakkı Dede”si Hakkı Toprak da her zamanki gibi boş durmadı ve işin her aşamasında özverisini ortaya koydu.

Okul müdürünün anlatımıyla  “Tek başına anlamı olmayan çabalar bütünleşti ve kocaman bir güce sahip olduk.”

İMECE, yüzyıllardan beridir genlerimizde olan “çabaların bütünleşmesi” değil midir zaten?

Şimdi General Electric çalışanlarına sorsak, İstanbul’un boğaz manzarası mı insana daha çok huzur verir, yoksa gencecik beyinlere tertemiz bir okul bırakıp eve dönmek mi, ne cevap verirler sizce?